]Minco Eggersman vertelt steeds meer, maar maakt daar steeds minder woorden aan vuil.
Na drie jaar waarin Minco Eggersman zich met name heeft toegelegd op soundtracks voor films ā dit jaar verschijnt In Blue van Jaap van Heusden ā en documentaires ā zoals VARA-documentaire Onze missie in Afghanistan van Sinan Can en Thomas Blom ā verrast hij opnieuw met eigen solowerk: KAVKASIA.
Mincoās ontwikkeling van singer-songwriter in het schemergebied van americana en indie naar soundtrackcomponist heeft een nieuwe draai en scherpte gegeven aan de aard van zijn vertelkunst. Zijn verhalen zijn indringend en beeldend, maar hij maakt er steeds minder woorden aan vuil. Waar hij zijn mond nog opent, is het kernachtig raak en verzorgder dan ooit. Een indruk is genoeg, zoals de hele plaat zich samenbalt in het kleine houten kruisje uit de Gergeti Trinity Church dat Minco als levende herinnering in zijn portemonnee draagt.
Muzikaal is de evolutie van Mincoās muziek even opvallend. Waar hij ooit begon in het lo-fi spectrum, hoor je nu kristalheldere high-end opnames van onder andere Jan Borger, die samen met de vrije arrangementen soms zelfs aan jazz doen denken. De mix van neo-klassiek, een vleugje postrock en de avant-garde doen denken aan het latere werk van Talk Talk of zelfs Jan Garbarek (āHoly Groundā).
KAVKASIA is geboren uit een reis die Minco Eggersman met zijn vrouw en neef ondernam in Georgiƫ (KAVKASIA is Georgisch voor Kaukasus).
Op uitnodiging van zijn neef trokken ze het gebergte rond de Kazbek in en zoals vaker was het deze ervaring die de bron werd van nieuwe muziek.
KAVKASIA onderzoekt de zoektocht naar schoonheid, standvastigheid en rust, die Minco diep in de bergen van de Kaukasus bracht. Het ruwe, gebroken en weidse landschap, waarin elk geluid en elke indruk doordringt tot je poriƫn en niets je meer herinnert aan de menselijke maat, brachten hem een mengeling van nederigheid en troost.
Minco: “Vanuit de bergen kijk je neer op Tbilisi in het dal beneden: een Babel waarin talen, culturen en politieke belangen schreeuwen om aandacht (Tbilisi Calls). Kijk je omhoog, dan ontmoet je drie monniken die een dag moeten lopen voor een brood. Je proeft de orthodoxie, de dreiging van buurlanden rondom, en het standvastige verlangen van de GeorgiĆ«rs naar schoonheid. Stilte eert de gevallenen (Home of the Brave), en tegelijk is de hoop nooit ver weg (Mount Ararat, de berg waar Noachs boot ooit strandde).”
OOR: “Welke onherbergzame paden Eggersman ook bewandelt, zijn geloof en hoop zijn nooit ver weg. Vaak ver van reguliere popmuziek afgedreven, levert dat zijn voorlopig meest indrukwekkende muzikale avontuur tot nu toe op.”
HiFi.nl: āEen prachtplaat, waaruit vooral respect voor een land met een rijk verleden, een indrukwekkende cultuur en een prachtige natuur naar voren komen. Klankmatige rijkdom voor gevorderden, niets minder.ā 9/10
3voor12/VPRO: āDe plaat blinkt uit in de spaarzaamheid, niet in de laatste plaatst door de terughoudendheid waarmee Eggersman zelf zingt.ā
Hier onder kun je enkele van de CD tracks beluisteren. Een geweldige ervaring bij een goed glas (Georgische) wijn, even lekker wegdromen en je waant je in de prachtige bergen van de Kaukasus.